nav-left cat-right
cat-right

Sztuka prehistoryczna

Sztuka prehistoryczna (pradziejowa) miała swój początek ok. 50 000 lat p.n.e. Tworzono ją do ok. V tysiąclecia p.n.e. Periodyzacja prehistorii jest zależna od regionu. Albowiem różne epoki w różnych punktach na globie posiadały odrębny czas „kalendarzowy”. W pojęciu historii sztuki okres prehistorii kończy się epoką kamienną.

Sztuka prehistoryczna to sztuka, której przedmiotem są wytwory rąk ludzkich.  Dzieła te tworzono zanim powstały jakiekolwiek źródła pisane.

Często do tworzenia dzieł wykorzystywano magię płodności oraz elementy myślistwa.

W sztuce prehistorycznej pojawiły się petroglify (rysunki ryte w skale), figurki przedstawiające kobiety (inaczej „Venus”; np. „Wenus z Willendorfu”), dzieła malarstwa jaskiniowego (np. malowidła w jaskini Lescaux, w tym linearnie przedstawione stado jeleni), megality i budowle megalityczne (np. Kromlech w Stonehenge) oraz ceramika rytualna i użytkowa (np. odmiana sznurowa, kreskowana czy amfor kulistych).