nav-left cat-right
cat-right

Sztuka starożytnej Grecji

W historii światowej sztuki okres antycznej Grecji odcisnął ogromne piętno. Do dziś wpływ ówczesnych standardów dostrzec można w architekturze, na obrazach czy rzeźbach. Klastyczne piękno i elegancja były inspiracją dla kolejnych pokoleń artystów. Sytuacji ta z pewnością trwać będzie nadal, bowiem sztuka starożytnej Grecji, pozostanie wiecznie żywa.

Sztuka starożytnej Grecji

Rozwój tej sztuki nastąpił po upadku kultury mykeńskiej. Trwał on 1200 p.n.e. do I w. p.n.e. W tym czasie można wyróżnić trzy specjalne okresy.

  1. Pierwszy okres archaiczny nawiązywał jeszcze do dawnych trendów w sztuce i zakończył się wraz z bitwą pod Salaminą i zniszczeniem Aten w 480 p.n.e. Elementami charakterystycznymi tego okresu są ceramika, zdobiona figurami geometrycznymi, figurki z brązu lub kości słoniowej oraz także megaronowe domy i świątynie. Grecka sztuka to również znane szkoły rzeźbiarskie, nauczające w dwóch kierunkach – surowym doryckim i dekoracyjnym jońskim.
  2. Następnie był okres klasyczny, który związany był z odbudową miasta, rządami Peryklesa i przyłączeniem kraju do Imperium Aleksandra Wielkiego. Okres ten zakończył się wraz ze śmiercią Aleksandra Macedońskiego w 323 p.n.e. W tym czasie popularna stała się rzeźba wolno stojąca, jak np. Dyskobol oraz posągi w brązie i kamieniu (przede wszystkim Zeusa). W Grecji tworzyli najwybitniejsi architekci jak (Iktinos), rzeźbiarze (Fidiasz) oraz malarze (Agatarchos z Samos).
  3. Trzeci i ostatni okres dominacji kultury greckiej określany jest jako hellenistyczny. Podboje Aleksandra Wielkiego rozpowszechniły elementy sztuki greckiej na odległe tereny. Społecznie tradycje z Egiptu, Mezopotamii oraz Persji nadały nowy wymiar greckiej kulturze, na bardziej orientalny i różnorodny. Na obrazach z tego okresu nie brakowało scenek z życia codziennego ludzi o innym kolorze skóry, rolników, biedaków, magnatów, młodych i starych, itd. Klasyczne piękno zastąpiono naturalnym krajobrazem, a harmonię zburzyła wszechobecna brzydota. Popularne były ponownie motywy roślinne oraz styl joński, który na dobre wyparł styl koryncki. Wznoszono wówczas imponujące budowle sakralne i domy użyteczności publicznej. Dało to początek kolejnym trendom w sztuce, jak barok, rokoko i klasycyzm. Okres hellenistyczny zakończył się w 30 r. p.n.e.

Starożytna Grecja to także wybitna literatura. Dzieła ówczesnych poetów i pisarzy do dziś omawiane są szkołach. Wśród nich wymienić należy tragików: Ajschylosa („Siedmiu przeciw Tebom”), Eurypidesa („Hipolit”) oraz Sofoklesa („Antygona”). Grecja słynęła również dzięki Homerowi, który napisał „Iliadę i Odyseję”. Muzycy w starożytnej Grecji grali na lirach i harfach, komponując delikatne utwory. Największymi zabytkami muzycznymi tego okresu są dwa Hymny Delfickie z 138 p.n.e.

Następnie prym w świecie sztuki, literatury i muzyki zaczął odgrywać Rzym. Imperium zawładnęło bowiem greckim światem w każdej dziedzinie. Greccy artyści tworzyli nadal, ale już na zamówienie rzymskich władców. Były to głównie kopie wcześniejszych arcydzieł, co pozwoliło zachować wygląd wielu cennych dzieł, zniszczonych przez wojny i czas. Sztuka grecka bezpośrednio oddziaływała na sztukę rzymską, co było silnie widoczne w dziełach malarzy i rzeźbiarzy z Imperium Rzymskiego.

Jeden komentarz do “Sztuka starożytnej Grecji”

  1. Anonim pisze:

    Super xd tylkol nudne

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.